ثبت برند تجاری در ایران: برای اولین‌بار در سال ۱۳۰۴
در ایران قانونی برای ثبت و حمایت علایم تجاری و صنعتی تصویب گردید که بعدا
در سال ۱۳۱۰ مورد تجدید نظر قرار گرفت. علاوه بر قانون مزبور و آیین‌نامه
اجرایی آن، ماده ۲۴۹ قانون مجازات عمومی نیز مواردی را برای حمایت علایم
تجاری ثبت شده، پیش بینی نمود.
براساس مصوبه سوم اردیبهشت ۱۳۲۸ هیات وزیران، ثبت علائم برای هر یک از موارد زیر اجباری است:
الف) داروهای اختصاصی مورد استفاده‌ی طبی.
ب) مواد غذایی که در لفاف و ظروف مخصوص عرضه می‌شوند.
ج) آب‌های گازدار.
ه) لوازم آرایش که برای استعمال مستقیم بر روی پوست انسان به‌کار می‌رود.
برای دیدن مطالب بیشتر به این لینک مراجعه کنید : hanasabt1.blog.ir/1399/08/17/چند-نکته-درباره-ثبت-برند
ثبت علائم تجاری، صنعتی و خدمات دارای محدودیت قانونی است و قانون
ثبت علائم و آیین‌نامه اصلاحی اجرایی مصوب سال ۱۳۳۷ ثبت علائم زیر را ممنوع
نموده است:
الف) علائم رسمی، دولتی و مملکتی نظیر پرچم ایران، علائم وزارتخانه‌ها، هلال احمر، علائم نیروهای مسلح و... .
ب) علایمی که قبلا خود یا مشابه آن به ثبت رسیده باشد.
ج) علائمی که برخلاف عفت عمومی، نظم و انضباط اجتماعی باشد.
د) علائمی که دارای اسم و عبارت عمومی باشد و دولت استعمال آن را تحت علامت تجاری منع کرده باشد.
ثبت
بین‌المللی برند: امروزه دغدغه بسیاری از تجار و بازرگانان ایران که به
کار صادرات و واردات کالا مشغول هستند، ثبت برند در کشورهای دیگر می‌باشد
تا از کپی‌برداری نام تجاری خود جلوگیری کنند. برای سهولت در ثبت
بین‌المللی برند، ۸۶ کشور عضو کنوانسیون پاریس باهم متحد شده‌اند و تحت
عنوان سیستم مادرید، یک دستورالعمل بین‌المللی به تصویب رسانده‌اند.
بنابراین
برای ثبت برند در سطح بین‌الملل به‌جای چندین تقاضانامه‌ی متعدد، با یک
تقاضانامه می‌توان برند خود را در همه‌ی کشورهای عضو این سیستم به ثبت
رساند.
درخواست ثبت بین‌المللی برند از طریق دفاتر مالکیت صنعتی کشورهای
عضو سیستم مادرید امکان پذیر بوده و منوط به ثبت در کشور مبدا می‌باشد
برای دیدن کامل مطلب اینجا کلیک کنید.